امشب تمام عظمت
هستی در برابر عشق تعظیم می کند
زیرا می خواهد
اولین برگی که از بلندی افتاد را نظاره کند . . .
پاییز مبارک
.
.
.
دنیا مثل پاییزه
هم قشنگه هم غم انگیزه
قشنگیش به خاطر
تو و غم انگیزیش به خاطر دوری تو . . .
.
.
.
وقت خریدن لباس
های پاییزی دقت کنید :
لباس هایی با
جیبهای بزرگ به اندازه ی دو دست !
شاید همین پاییز
عاشق شُدید . . .
.
.
شب های ملال آور
پاییز است / هنگام غزل های غم انگیز است
گویی همه غم های
جهان امشب / در زاری این بارش یکریز است
.
.
.
دوباره پاییز
اما نه ((فصل
خزان)) زرد!
دوباره پاییز
اما نه فصل اندوه
و درد!
دوباره پاییز
فصل زیبای سادگی
دوباره پاییز،
موسم شدید دلدادگی . . .
.
.
.
من همان برگم که
بر روی درخت / لرزم از برد چنین پاییز سخت
در نهایت باید
افتاد و گریست / به درخت گفت خداحافظ و رفت . . .
.
.
عمر ما عاقبت ای
دوست بسر خواهد رسید / باد پاییز ندانی بی خبر خواهد رسید
گل نباشیم اگر
گلشن چو خارستان کنیم / بعد ما خار فراوان به ثمر خواهد رسید . . .
.
.
.
باز پاییز است،
اندکی از مهر پیداست
حتی در این دوران
بی مهری باز هم پاییز زیباست
مهرت قشنگ ٬
پاییزت مبارک . . .
.
.
.
پاییز زیبا و
عروس فصل هاست
برگ ریزان درخت و
خواب ناز غنچه هاست
خش خش برگ و نسیم
باد را بی انتهاست
هرچه خواهی آرزو
کن ُ فصل فصل قصه هاست . . .
.
.
.
همره باد سر
پاییزی سرنوشت من و و تو گشته جدا
رهسپاری
عشق من اکنون میسپارم تو را به دست خدا . . .
.
.
.
فصل باد و برگ
فصل رنگ و رنگ و رنگارنگ
فصل مشق و مشق
عشق و عشق انار
فصل باز باران با
ترانه فصل شیدایی و مهر و مهرگان
فصل یلدا و چله
پائیز پادشاه
فصول بر همه مبارک باد . . . !
.
.
خیزید و خز آرید
که هنگام خزانست / باد خنک از جانب خوارزم وزانست
آن برگ رزان بین
که بر آن شاخ رزانست / گویی به مثل پیرهن رنگرزانست . . .
.
.
.
می پسـندم پاییـز
را
که معافـم می
کنـد
از پنـهان کردن
دردی که در
صـدایم می پیچـد ُ
اشکی که در
نگاهـم می چرخـد
آخر همه مـی
داننـد
سـرما خورده ام .
. . !
.
.
.
میان همهمه ی
برگهای خشک پاییزی
فقط ما مانده ایم
که هنوز از بهار لبریزیم . . .
.
.
.
اینجا آسمان ابریست ، آنجا را
نمی دانم ، اینجا شده پاییز ، آنجا را نمی دانم ، اینجا دلی تنگ است ،
آنجا را نمی دانم
.
.
.
میان همهمه ی برگهای خشک پاییزی، فقط ما مانده
ایم که هنوز از بهار لبریزیم ….
.
.
زرد است که
لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است.
.
.
.
برای من که
دلم چون غروب پاییز است ، صدای گرم تو از دور هم دل انگیز است
.
.
.
این هوا ، هوای دلگیریست ، فصل قلبم پاییزیست!
آسمان قلبم ابری است ، دلم گرفته ، این چه دردیست!
.
.
.
زندگی چیدن سیبی است که باید چید و رفت ، زندگی تکرار پاییز است باید
دید و رفت
.
.
.
بیا ای
همنشین سرد پاییز / به آواهای شب هایم درآمیز / بیا ای رنگ مهتاب
بلورین / تو شعری تازه در من برانگیز
.
.
.
در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند . . .
.
.
پاییز غریب و بی رحم ، اون
همه برگ مگه کم بود ؟ / گل من رو چرا چیدی ، گل من دنیای من بود
.
.
.
تو آن فرشته
ای که وقتی در فصل پاییز راه می روی ، برگ درختان انتظارمی کشند
زود تر از دیگری پاهایت را بوسه بزنند
.
.
.
غمگین تر از
پاییز ، زمستونه که بهار ندیده ، اما غمگین تر از او منم که تو را
ندیدم
.
.
.
آنان که
پاییز را دوست ندارند نمیدونند که پاییز همون بهاریست که عاشق شده ،
پاییزتیم
.
.
پاییز می
آید ، زمانی که خاطرات شیرین گذشته ی خودم را با تو به یاد می آورم ،
پاییز همچون بهار دل انگیز می شود ، بیا و اینک مرا با خود به آن سوی
دریاها ببر ، شاید دگر برای پیوستن فرصتی نباشد
.
.
.
به که گویم
که تو منزلگه چشمان منی / به که گویم که تو گرمای دستان منی / گرچه
پاییز نشد همدم و همسایه ی من / به که گویم که تو باران زمستان منی
.
.
.
کاش زندگی
در برگ درخت جاری بود ، آنگاه تا بهار بود می خندیدیم و بعد به امید
پاییز می نشستیم
.
.
.
نیمکت چوبی
کهنه نم گرفته زیر بارون ، زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون ، ابر
بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست ، مثل من شکسته از این نامه های
پاره پارست
.
.
.
مثل باد سرد
پاییز غم لعنتی به من زد ، حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد
.
.
.
زیر سایبون
چشمات تو شبستون نگاهت ، یه جایی گوشه اشکات مچ عشقتو میگیرم ، بین
پاییز و زمستون انتظار و نم بارون ، میون نامهربونی تا بخوای برات
میمیرم
.
.
.
پاییز تنها
فصلیه که از همون اولین روزش خودشو نشون می ده! کاش همه انسانها مثل
پاییز باشن تا از همون روز اول رنگ و روی اصلیشون رو نشون بدن.
.
.
باز پاییز
است, اندکی از مهر پیداست ؛ حتا در این دوران بیمهری , باز هم پاییز
زیباست.
.
.
.
امیدوارم با
آمدن پاییز هر یک برگ که میافته یک دونه از غمهای دلت کم بشه و دیگه
هیچوقت ناراحت نباشی
.
.
.
باغبان خویش
باش، در چهار فصل زندگی انسان، پاییز کمین کرده است.
.
.
.
کسی که رنگ پریدگی پاییز را دراک کرده باشد، به
نیرنگ گلهای رنگ رنگ دل نخواهد سپرد